Wielka Wojna Sukcesyjna

Wreszcie ukończyłem swoją drugą grę paragrafową. "Wielka Wojna Sukcesyjna" pozbawiona jakiejkolwiek mechaniki. Założenie jest dosyć sztampowe, choć w "interaktywnej fikcji" chyba nie było jeszcze użyte. Miejscem akcji jest niegdyś potężne Imperium (jak wspominałem, sztampa). Ostatni cesarz umarł, nie pozostawiając męskiego potomka, w związku z czym imperialni możnowładcy rozpoczęli krwawy spór o koronę. Do konfliktu mieszają się też inne potężne frakcje, takie jak Imperialny Senat czy Kościół Hierarchistyczny, a także stłamszeni wyznawcy starych, pogańskich bogów pragnący wykorzystać wojenny chaos, by wyjść z podziemia i na nowo wznieść sztandar swojej wiary. Co gorsza, ościenne mocarstwa są gotowe wkroczyć z interwencją, by ugrać coś dla siebie. Alter ego gracza jest dawnym żołnierzem, który po zakończeniu służby osiadł na wsi, aby pędzić żywot spokojnego kmiecia. Ale pewnego dnia wojna domowa wkracza do jego osady i bohater zostaje wplątany w wir wydarzeń.
Z początku gracz kieruje jedynie własną osobą i niewielką grupą towarzyszy broni, ale w miarę rozwoju historii może uzyskać większy wpływ na wydarzenia rozgrywające się w Imperium. Czytelnik będzie dowodził oddziałami i armiami, piął się w hierarchii, zawierał sojusze i zdradzał swoich mocodawców, knuł spiski lub dokonywał bohaterskich czynów. Od jego wyborów będzie zależało to, czy jego frakcja zwycięży w wojnie, czy pomoże zasiąść na tronie komuś innemu, czy też sam zdobędzie władzę nad Imperium, czy doprowadzi państwo do rozkwitu, czy upadku, czy utwierdzi cesarską władzę, czy przekształci kraj w republikę, czy ugnie kolana przed Kościołem, czy poprowadzi wyznawców starych bogów do zemsty - i tak dalej, i tak dalej. Przewidziane są też wątki romantyczne (choć muszę przyznać, że wyszły mi wyjątkowo sztywno i kiczowato), choćby dlatego, że mariaże też są narzędziem polityki.
Gra jest dosyć obszerna, gdyż liczy aż 813 paragrafów, ale ze względu na bardzo duże rozgałęzienie fabuły, jednorazowe ukończenie gry zamyka się w liczbie 8-13 wyborów, choć w ten sposób czytelnik ujrzy jedynie niewielki fragment wszystkich możliwości. Paragrafy są dosyć długie, większość z nich zajmuje ok. strony A4.
Niestety, nie jestem zadowolony z jakości mojej własnej pracy. Konieczność opisania każdej możliwości sprawiła, że nie miałem czasu, sił i natchnienia by skupić się na rozbudowanych i "literackich" opisach oraz dialogach - w efekcie, miejscami gra bardziej przypomina streszczenie wydarzeń, niż "interaktywną powieść", a w niektóre fragmenty są dosyć grafomańskie. Tym niemniej, jeśli ktoś ma czas i ochotę, zapraszam do zapoznania się z tym wytworem i wyrażenia swojej opinii.

[link widoczny dla zalogowanych]

Ostatnio zmieniony przez Gedeon dnia Pon 10:30, 15 Lis 2021, w całości zmieniany 6 razy

Solidna dawka prozy.
Dobrze, że mam czytnik Smile

Zabieram się za lekturę.

Grałem już w fazie testów i mi się bardzo podobała. Gratuluję ukończenia procesu twórczego.

Godne uwagi! Mam nadzieję, że szybko znajdę czas, żeby się zapoznać z tym projektem.

Ciekawe

Nie przepadam za strategiami, ale i tak miło się grało.
Po zakończeniu wątków brakowało mi napisu "to już koniec" czy czegoś w tym rodzaju. Jeśli giniesz, to oczywiste, ale za pierwszym razem moja postać przeżyła i nawet dostała pieniądze, a tu już dalej żadnych opcji. Przypomniałam sobie jednak o Twojej informacji, że wątki mają tylko kilka paragrafów i po prostu zaczęłam od nowa.
Opowiedziane może i faktycznie w dużym streszczeniu, ale przez to nie ciągnie się jak flaki z olejem (tym bardziej, że wydarzenia nie rozgrywają się na przestrzeni kilku dni, ale dłuższego czasu). Zastanawiało mnie też początkowo czemu na niektórych stronach czcionka jest mniejsza, ale domyśliłam się, że to celowy zabieg, żeby zmieścić paragraf.

UWAGA możliwy SPOILER
Moim zdaniem dobre jest to, że świat nie jest stały, ale kształtuje się zgodnie z naszymi poczynaniami. Nie jesteśmy nic nie znaczącym pionkiem, ale kimś kto może odmienić los i pokierować go w jedną ze stron (od nas zależy czy ujawnią się poganie lub kościół, czy dojdzie do napadu z zewnątrz, kto zasiądzie na tronie itp). Jednocześnie nie jest tak, że bohater totalnie znikąd nagle osiąga wszystko-droga jest logiczna, pełna bitew, decyzji i sojuszy.
Podobało mi się to, że można było chociaż próbować totalnie się nie mieszać (co w sumie niestety kończyło się źle), albo opowiedzieć za którąś ze stron. Do tego nic nie było stałe (spiski, dodatkowe siły, różne kombinacje) więc w sumie początkowe decyzje wcale nie oznaczały, że wszystko będzie miało konkretny przebieg. Podobało mi się też, że można było skłamać i udawać wierność, albo działać za czyimić plecami (czasem brakuje mi takich opcji w grach).
Co do "wątku romantycznego", faktycznie był trochę sztywny. Księżniczka w bliższym poznaniu jakoś nie budziła mojej sympatii. Te spojrzenia w bok, utrata pewności, depresja, niezdecydowanie. Zagrałam tą wersję tylko z ciekawości, bo po tym jej opisie na tron bym jej nigdy nie wybrała. Z drugiej strony przynajmniej jest różnorodność w stronach i rozbudowaniu losów postaci i świata.

Zauważone przeze mnie drobne niedociągnięcia (wersja PDF):
- kilka razy hiperłącza zawiodły przenosząc po prostu na dalszą stronę i totalnie niepasujący "ciąg dalszy" (np strona 271 i wybór nr 2)
- Może to tylko moje widzimisię, ale trochę mnie w oczy kłuło, że było zdanie w którym wymieniasz coś i kolejny przykład jest po kropce zaczynając się od "oraz" (to coś jakby napisać "na obiad jadłem ziemniaki. Oraz kotlety" tylko w bardziej rozbudowanej formie Wink

) [str. 51, 74, 161, 173]
- Na str. 51 podczas rozmowy z księżniczką chyba zdanie się urwało, a przynajmniej wygląda jakby brakowało jego kontynuacji ("Ale większość magnatów i senatorów odwróciła się ode mnie, twierdząc, że kobieta")
- Na str. 188 przedstawione opcje wydają się być dość losowe w stosunku do treści paragrafu (nie ma poprzedzającego dialogu, a wybierane odpowiedzi to nasze słowa skierowane do księżniczki i brzmią jak odpowiedź na pytanie)
- str 272 - zgubione słowo ("W miarę jak zbliżacie się do miejsca rytuału, dostrzegasz, że drzewa stają się coraz powykręcane.")

@ Felixis
Dzięki za komentarz. Na przyszłość, jeśli ktoś zauważy błędy w hiperłączach, to bardzo proszę o ich wypisanie, żebym mógł poprawić. Piszesz, że znalazłaś kilka takich błędów - jeśli pamiętasz, o które łącza chodzi, to napisz, proszę. Aczkolwiek nie do końca rozumiem, o co chodzi z wyborem nr 2 na stronie 271, bo na tej stronie nie ma żadnych wyborów, może chodzi o inną stronę?
"Co do "wątku romantycznego", faktycznie był trochę sztywny. Księżniczka w bliższym poznaniu jakoś nie budziła mojej sympatii. Te spojrzenia w bok, utrata pewności, depresja, niezdecydowanie. Zagrałam tą wersję tylko z ciekawości, bo po tym jej opisie na tron bym jej nigdy nie wybrała"
Szczerze mówiąc, to wydaje mi się, że żaden z pretendentów nie jest szczególnie sympatyczny... ewentualnie poza "postacią gracza" Wink

A tak, pomyliłam numer. To hiperłącze było na 721 Smile

Jak znajdę pozostałe to napiszę. Na pewno jest jeszcze jedno, bo za pierwszym razem jak zagrałam i mnie odesłało w dziwne miejsce to myślałam że coś przegapiłam po prostu, dlatego nie zapisałam numeru.

Możliwy spoiler
Co do postaci to ten zielony nie wydawał mi się wcale taki zły, ale w sumie nie miałam z nim takich akcji jak niektóre z brązowym (to jak zdradził kumplując się z kalifem, zabił głównego za dobre sprawowanie, albo jak dołączył do pogan) z resztą oni byli wyraziści, wiadomo czego się po nich spodziewać. Chcesz chaosu, idziesz w chaos. Za to księżniczka niby chciała, niby nie, wiadomo, nie miała popleczników więc też nie mogła się wychylać. Jeszcze mi zostało kilka jak nie kilkanaście ścieżek do rozegrania, ale na pewno w przyszłości je posprawdzam.

Nie użyłbym określenia "sztampowe" bo ma ono negatywny wydźwięk. Poszedłbym raczej w kierunku "klasyczny", "tradycyjny", albo może "konwencjonalny"?

"Nie użyłbym określenia "sztampowe" bo ma ono negatywny wydźwięk"

Ależ właśnie dlatego go użyłem. Celowo. Trzeba obiektywnie oceniać własny wytwór Wink

Update do wersji 1.3 (mam nadzieję, że ostatni). Poprawiono trochę błędów, a dzięki pomocy Sana Zamoyskiego prowadzącego stronę rolegames.pl plik mobi powinien lepiej działać.

Rewelacyjna gra książkowa. Gedeon włożył w nią mnóstwo pracy, w mojej ocenie jego najlepsze dzieło. Cieszę się, że miałem możliwość zaproponowania kilku korekt. Polecam także inne paragrafówki jego autorstwa. Chętnie wrócę po latach do tego tytułu. Warsztatowo i fabularnie kawał bardzo dobrze wykonanej pracy. Myślę, że każdy użytkownik tego forum powinien przynajmniej raz spróbować sił w Wielkiej Wojnie Sukcesyjnej.

Minął spory kawałek czasu, ale publikuję kolejną wersję, zawierającą poprawki uwzględnione na skutek doniesień graczy - nowy link wstawiam w pierwszym poście i tutaj [link widoczny dla zalogowanych] .